Het is tijd om afscheid te nemen.

Binnen een week is het zover, dan zit mijn laatste stagedag in Gent er op en neem ik afscheid.

Een stad waarop ik verliefd ben geworden. Op de gebouwen, op de parken, op de mensen en op de avonturen die ik heb beleefd. Gent was een kans die ik met beide handen heb aangegrepen, het was nu of nooit. In zekere zin was dit een zoektocht naar zelfstandigheid, een manier om mezelf te leren ontplooien. Halverwege was het tijd om gas terug te nemen. Ik was op, fysiek en mentaal, en besloot daarom het rustiger aan te doen. Het is fijn om te kunnen luisteren naar je geest en lichaam.

Oh man wat klink ik melig...

...maar ik ben nog nooit zo gelukkig geweest. En daarom ben ik bang om afscheid te nemen, omdat ik weet dat er een gemis gaat ontstaan. Een gemis voor de stad Gent en alles daaromheen.