Auto rijden

Mijn eerste les was een ramp. Een overvol parkeerterrein met beginners die duidelijk al veel verder stonden dan mij. Vertrekken kon ik, want met een diesel is dat alles behalve moeilijk, maar dat remmen? Een ramp. Een geluk dat er gordels bestaan of ik had minstens drie keer door de ruit gevlogen. Na wat traantjes te hebben gelaten gaf ik er de brui aan. Rijden was niets voor mij en ik bleef trouw aan mijn beste vriend, het openbaar vervoer.

Helaas is die vriendschap aan het afsterven. De vertragingen zijn dagelijkse kost geworden. Het is een mysterie of die bus nu 20 minuten te laat of 10 minuten te vroeg is. Ik ga er mijn hoofd niet over breken! Het werd tijd om mezelf te vermannen en weer achter het stuur te kruipen. Deze keer wel in mama's auto, want die geeft me een veiliger gevoel. Enigste nadeel? Geen diesel!




Met een bang hart kroop ik achter het stuur.
Mama: "Eline waar begin je mee?"
Ik: "Euhhh, dat koppelding in éérste zetten zeker?"
Mama: "Ik zou beginnen met de auto aan te zetten"
Ik: "Ahja hoe moet dat?"

Een ramp dames en heren, ik ben een eersteklas ramp. De auto draaide en ik begon al te paniekeren. Wat als die auto plots vertrok? Het remprincipe was mij nog steeds onbekend dus mijn reactie was armen in de lucht gooien en hopen dat we nergens zouden tegen rijden. Na minstens tien vragen te hebben gesteld over hoe ik moet remmen en of er geen makkelijkere manier was, besloot ik te vertrekken.

Het lukte! Ik reed! Wel aan 10 km/h en in eerste vitesse, maar ik reed! Het remmen lukte steeds beter en na vijf minuten had ik het onder de knie. Het remmen welteverstaan, het vertrekken was nog steeds moeilijk. Met een diesel moet je namelijk geen gas geven in eerste vitesse, de auto rijdt vanzelf heel zachtjes. Geen idee op wat mijn mama's auto rijdt, wat soort motor of welk merk de auto is, maar hij vertrekt niet vanzelf!

Helaas heb ik tijdens mijn eerste les niet leren draaien, wat enorme frustraties opleverde. Mijn broer, 19 jaar, had namelijk zijn eerste rijles diezelfde dag en meneer kon al vertrekken, draaien en zelfs achteruit rijden! Weliswaar nog niet in tweede vitesse, wat ik wel kon. Of ja, ik had het allesinds al één keer geprobeerd.

Les twee! Ik zou leren draaien! Maar eerst nog wat oefenen op het zachtjes leren vertrekken. Frustraties stapelden zich op, maar ik gaf niet op. Uiteindelijk is het me gelukt om enkele keren op een degelijke manier te vertrekken, zonder  onnodig veel gas te geven en de auto rare geluiden te laten maken. Ik mocht draaien!

Blijkbaar maak ik een "doem doem doem" of "toem toem toem" geluidje wanneer ik aan het stuur draai.
Mama: "Neen ge moet geen geluidjes maken! Ge moet draaien!"
Ik: "Ja maar dat helpt mij focussen"
Op een gegeven moment zal ik het toch moeten afleren, want ik denk niet dat de meneer van mijn rij examen het gaat appreciëren als ik heel de tijd geluidjes maak bij elke manoeuvre. Maar voor nu mag het, want het draaien lukt!

De overgang van eerste naar tweede vitesse gaat al vlotter, ik kan draaien, zelfs perfect remmen, alleen het starten moet nog verbeteren vooraleer ik op de baan mag. Stiekem kijk ik al uit naar de volgende rijles, maar die zal nog even moeten wachten, want mama geniet op dit moment samen met papa van een dagje zee.