Antwerpen, ik ga je missen.

Het is zover, ik moet afscheid nemen van Antwerpen als mijn officiële studentenstad. Met pijn in het hart overloop ik in mijn hoofd herinneringen van de afgelopen drie jaar. Wie had ooit kunnen raden dat ik verliefd zou worden op de stad der dikke nekken, ik allesinds niet. Ik ruil Antwerpen in voor Gent en Leuven, maar zal haar nooit vergeten, niet na al het moois dat ze mij heeft gegeven.

Parels.

Ik heb in de afgelopen drie jaar heel wat leuke mensen leren kennen, waaronder enkele pareltjes. Als er iets is waar ik een hekel aan heb, is het melige mensen, maar de hypocriet in mij slaat weer toe. Ik heb mensen leren kennen die me lieten lachen en huilen, mensen die me in goede en slechte tijden bleven steunen, mensen wiens haren ik wou uittrekken om daarna dood te knuffelen, mensen die altijd voor me klaar stonden, zelfs om drie uur 's nachts, mensen die me liefde hebben leren kennen, maar vooral echte vriendschap. Namen noemen is niet nodig, want ze zullen het wel weten als ik hen bedoel. 

De Kaai.

Als ik aan de kaai terug denk, dan denk ik aan het volgende: wijn, pizza, picknicken, eerste dates en de meisjes. Een zon zien ondergaan, met een desperados in je hand, terwijl een prachtige jongen in je oren fluistert dat hij je graag ziet. Echte kiekenvel-momenten heb ik daar beleefd en ik ben nog niet klaar om deze momenten op te geven. Zodra de temperaturen de 18°C overstijgen, zul je me weer aan de kaai vinden, met een fles goedkope wijn of een cheeseburger, genietend van de zon op mijn gezicht, terwijl in de verte een jongen gitaar zal spelen.

PICKNICKEN !!!

De kotfeestjes

Een kot is dé plaats om geweldige feestjes te geven. Kerstfeestjes, verjaardagsfeestjes of voordrink-feestjes. Enkele flessen drank, wat lekkere hapjes, misschien zelfs een spelletje jungle speed en tot slot sympathiek gezelschap. Dé combinatie voor een geweldig kotfeestje.

De Groenplaats.

Een toeristische trekpleister, maar voor mij betekent het meer dan dat standbeeld waarvan je de piemel kan zien als je vanuit dat ene perspectief omhoog kijkt. In een kring zitten, terwijl de pizza wordt uitgedeeld en onze schouders verbranden door het eerste lentezonnetje. Genieten van de welbekende Sals-cocktails aan €4 met Marjolein die komt aangelopen met de bestelling cheeseburgers. Het zoveelste jenevershotje atten op de kerstmart, terwijl onze tenen er net niet afvriezen.

Geen pruik dames en heren, geen pruik. Samen met vriendin Dounia aan het genieten van pizza en zon op de groenplaats.

De Meir.

Enkele springuren tijdens de lessen? Dat kan geen kwaad, want de meir staat paraat! De shopaholic in mij zal drastisch moeten afkicken, want de wekelijkse bezoekjes aan de leukste winkelstraat van België zijn voorbij. Gedaan met voor, tijdens of na de les even in de Pull & Bear, Zara of Mango binnen te wippen. Geen spontane shopsessies meer voor mij.

Da Giovanni's

Ik heb er dates gehad met knappe jongens, dates gehad met mijn beste vriendinnetjes en pizza afgehaald om op te eten aan de kaai. Steeds hartelijk ontvangen worden, om dan bij het afrekenen in discussie te gaan over dat wij wel studentenkorting hadden aangevraagd bij het vragen van de rekening. Het is niet de beste pizzeria die ik ken, maar man, die kruidenboter !! om je vingers bij af te lekken !! Of om mee te nemen in je rugzak en te vergeten ;)

Een tijdje terug nog aangeschaft in de New Look samen met vriendin Dounia.

Het Centraal Station.

Ondanks dat ik vijf dagen per week dit station in en uit wandelde, word ik nog steeds elke keer verwonderd door de schoonheid, vooral op dagen met een helderblauwe hemel. In tegenstelling tot de dagelijkse portie toeristen die een foto moesten nemen om van deze schoonheid te kunnen blijven genieten, had ik het geluk om elke dag een blik te kunnen werpen op dit prachtig gebouw. Ook hier heb ik mooie herinneringen gemaakt, die ik niet snel zal vergeten. De (eerste) date opwachten, oudjaar vieren, na nachtjes door de honger stillen bij Panos of Starbucks, video opnames meemaken, uitgewuifd worden door geslaagde eerste dates. 

De caféétjes.

In de tijd dat ik in Antwerpen heb gestudeerd, heb ik natuurlijk heel wat caféétjes afgestrompeld waar ik verschillende bieren en jongens heb geprobeerd. Oei, heb ik dat laatste echt gezegd? Grapje natuurlijk, zo'n meisje ben ik niet! Ik ben wel het meisje dat op togen heeft gedanst, dat van trappen is gevallen, dat zich opsloot in het toilet, dat dat ene shotje toch niet had moeten bestellen, dat nummers kreeg van bizarre (jonge)mannen, haar gsm duizend keer verloor en terug vond, gedanst heeft met Jan & Alleman, blackouts heeft gehad en nadien verrast wordt met ontdekkingen (zoals op stage, B.) en de eerste trein naar huis neemt, omdat het zo leuk was en ze niet vroeger wou doorgaan. Ik ga zelfs de Echo missen, het café waar iedereen iedereen heeft gehad en het niet erg vind ook. Naast de caféétjes ga ik ook onze avonden in Local missen, avonden waar ik beter over zwijg voor ik beschamende zaken vertel!

Links: Overtuigd om de hele avond door te feesten.
Rechts: Eerste tram naar huis en ongeveer 1 min. na de foto begaven we ons beiden in dromenland.

Antwerpen is nog niet van mij af, maar de komende tijd zal er toch een gemis ontstaan om de redenen die ik net heb opgesomd. Hopelijk doen Gent en Leuven hetzelfde met mijn hart, als datgene dat Antwerpen heeft gedaan.