Op safari in Antwerpen

Om mijn crève-coeur te verwerken, besloot mijn mama een dagje verlof te nemen, zodat we samen een leuke moeder-dochter dag konden beleven. Voor ons betekent dit een hele dag winkelen, lekker eten en gieberen. Enigste nadeel aan deze super leuke dag? Mijn gebrek aan slaap, want ik breng de laatste nachten door met Stephen. Hij bezorgt me spannende nachten waardoor ik vaak pas in slaap val rond 4 uur 's nachts. Ironisch, want het boek van Stephen heet "Dr. Sleep".


De zon scheen fel, de conducteurs waren vriendelijk en door de vertraging van een eerdere trein waren we tien minuten vroeger in Antwerpen. Een beter begin hadden we niet kunnen wensen. Buiten verwelkomde de kou ons, waardoor we op een drafje naar de meir wandelden. Eerste halte: Armani Jeans. Om eerlijk te zijn voelde ik me, ondanks de zeer vriendelijke verkoopster, niet echt thuis. Toch nog eens een bezoekje waard, want wat een prachtige hakken worden daar verkocht. Zodra mijn ligamenten volledig zijn herstelt, zien ze mij daar terug. Na AJ wandelden we naar H&M, want ik had een goed excuus nodig om mijn ondergoede lade uit te mesten en wat is ee beter excuus dan een hele zak nieuw ondergoed? Vooraleer viespeuken beginnen te fantaseren over sexy lingerie: néén, als grote Bridget Jones Diary fan kun je wel raden wat het is geworden.

Volgende halte: WE. Een tijdje terug had ik in Mechelen een mooie blauw-groene pull gezien, die ik nu toch wel eens moest passen. Hilariteit in de winkel, wanneer een oud bommatje naar de andere paskotjes (die voor ons werden geopend) spurtte alsof haar leven er van af hing, omdat ze dacht dat we zouden voorsteken. Een halfuur later in de Zara waanden we onszelf op safari. Luipaard- en zebraprinten à volonté. Nu moet het toch wel lukken dat mijn ouders plannen hebben om op safari te gaan. Moest ik het budget hebben om op safari te gaan zou ik mij verkleden zoals de Lau (uit Astrid & Wonderland) in A.S. Adventure of mij van kop tot teen hullen in dierenprintjes. Een beetje overdreven, maar wel heel erg leuk. Ik heb al een blazer met luipaardprint en een short met zebraprint in de kast hangen, dus ik paste wat rustigere jurkjes die mijn mama had uitgekozen. Tip: neem je mama mee als je gaat shoppen! Het witte jurkje waar ik twintig minuten later mee naar buiten liep, had ik nooit zelf gekozen, maar het is echt prachtig. Vingers gekruisd dat ik een knappe, sympathieke jongeman leer kennen die me op date vraagt!

De winkel Mango konden we natuurlijk niet overslaan, want zowel mama als ik hadden een leuke bloes gezien die niet uit onze gedachten was weg te slaan. Passen die handel! Vriendinnen weten dat ik moet voelen aan alles wat een leuke textuur heeft. De bloes die mijn hart had veroverd (voor zover een kledingstuk dit kan) is "bezaaid" met bolletjes en als je heel snel met je hand over de mouw gaat kietelt het je handpalm. Mensen die niets met textuur hebben, zullen nu met hun ogen draaien, maar geloof me, het is zo'n leuke bloes! Na Mango verkenden we nog even Habitat, aangezien de winkel zich slechts één verdiep hoger bevond. Vijgen zijn niet lekker, maar ruiken wel lekker. We hebben voor het eerst geurstokjes in huis gehaald. Iemand enig idee hoe lang die dingen meegaan?

13u13, tijd om te gaan lunchen bij LKKRR. Ik had eerder hierover al iets geschreven en ben nog steeds niet van mening veranderd: een gezellig plekje met heerlijke steenoven gerechtjes! Dit keer besloten we de scampi's uit te proberen en geloof me: het is de moeite. Ook de ciabatta met parmaham, rucola en olijventapenade is een aanrader. Ik ben dol op hun olijventapenade, maar ik ben dan ook dol op olijven. In dezelfde straat zit trouwens een kaaswinkel en die raad ik niet aan: duur en een ongeïnteresseerde verkoopster.

Er was één winkel die we sowieso moesten doen, Maison Scotch. Op de website staan prachtige dingen en ook in de winkel zijn pareltjes te vinden. Helaas laat mijn budget het niet altijd toe om deze pareltjes aan te schaffen, maar ik kan wel advies geven aan la mama. Ook hier sprongen de safari printjes ons in het oog en kon mama het niet laten een leuk topje uit te proberen. Of de safari reis nu door zou gaan of niet, een leuk topje heeft ze allesinds wel gescoord. Heel leuk, de verkoper vroeg ons waarom we zo aan het lachen waren & toen viel me pas op dat ik me echt goed voelde, waardoor ik nog harder begon te lachen. Hierna hebben we nog enkele winkels bezocht in de Kammestraat die niet het vermelden waard zijn, door het feit aan teleurstellende collecties.

De laatste winkel, want we hadden nog vijftien minuten vooraleer we de tram moesten halen, was Diesel. Diesel, met de D van Duur. Helaas heb ik daar dé jas gevonden. Een jas die "Eline" schreeuwt. Een jas die bij alles in mijn kledingkast past, als het de kleur blauw, grijs of zwart heeft. Iemand die mij €290 kan sponseren?

Zeven uur later na aankomst, zaten we op de trein naar huis. Vermoeid, maar gelukkig! Ik kan niet wachten om dat prachtige kleedje aan te trekken. Iemand die mij een gelegenheid geeft?